Świadczenie pielęgnacyjne ? nieustający temat dla Trybunału Konstytucyjnego
Zawieszony właśnie protest rodziców dzieci niepełnosprawnych w Sejmie spowodował, że szersza publiczność dowiedziała się o istnieniu świadczeń pielęgnacyjnych.
Od około 10 lat obserwuję zmiany w zakresie tego świadczenia. Nie znam przepisów, którym Trybunał Konstytucyjny zajmowałby się częściej. Jeśli ktoś takie kojarzy, proszę o informację. Naliczyłam następujące sprawy: P 27/07, P 41/07, P 32/09, K 27/13 – we wszystkich TK orzekł niekonstytucyjność przepisów dotyczących świadczeń pielęgnacyjnych.
Trybunał wydał też postanowienie (z 1 czerwca 2010 r., S 1/10), w którym przedstawił Sejmowi RP uwagi dotyczące niezbędności działań ustawodawczych, zmierzających do zapewnienia spójności zasad przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego. Chyba na niewiele się to zdało, gdyż w kolejce do rozpatrzenia przez TK czekają sprawy z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych o sygnaturach: SK 7/11, P 38/12, P 33/13, K 38/13, P 1/14. Jeśli jakieś pominęłam, to też proszę o informację.
Częstotliwość zajmowania się przez Trybunał tematem świadczeń dla opiekunów osób niepełnosprawnych jest niepokojąca. To państwo udziela pomocy i to państwo ustala reguły jej udzielania. Ale skoro cały czas powstają wątpliwości natury konstytucyjnej, to najwyraźniej coś z systemem wsparcia jest nie tak. Widać to zresztą także po tym, w jakich kierunkach zmieniały się przepisy. Początkowo było to świadczenie przeznaczone wyłącznie dla rodziców rezygnujących z pracy, aby zajmować się swym niepełnosprawnym dzieckiem. Potem objęto nim także opiekunów dorosłych niepełnosprawnych, np. w sytuacji gdy córka zajmowała się matką. W międzyczasie toczył się spór, czy także żona może pobierać to świadczenie, jeśli opiekuje się mężem. Kolejne kroki to różnicowanie sytuacji osób z niepełnosprawnymi dziećmi i innymi członkami rodziny, w tym pozbawianie wsparcia tych drugich i przywracanie tej pomocy w formie specjalnego zasiłku opiekuńczego. Do tego dochodzi jeszcze różnicowanie wysokości pomocy i okresowe jej zwiększanie. Czy układa się to w logiczną całość?
Efektem protestu jest podniesienie wysokości świadczeń, choć poniżej oczekiwań protestujących. W gruncie rzeczy jest to kolejne, doraźne działanie. Oby najważniejszym skutkiem protestu było zwrócenie uwagi na sytuację osób na co dzień zmagających się z nieraz bardzo ciężkimi niepełnosprawnościami swoich bliskich, co z kolei stanie się asumptem do bardziej systemowych rozwiązań.
Zgadzam się z podsumowaniem, czyli żeby uwaga była zwrócona na sytuację osób zmagających się ze znaczną niepełnosprawnością.
Piotr, 5 maja, 2014 o godz. 12:00Pamiętać należy o tym, że są oczywiście osoby o takim stopniu niepełnosprawności, które bez opiekuna po prostu nie są w stanie funkcjonować.